به نقل از «مشرق»

زنده می‌سوزانیم، شکنجه می‌کنیم، می‌کُشیم ولی اعدام نکنید!+ عکس و فیلم

تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۲۸۲۲۲

پروژه‌ای آشوب از روز ۲۸ شهریور آغاز و کمتر از 2 ماه به تروریسم عریان بدل شد. جنایاتی نظیر زنده سوزی، بریدن گلو، شکنجه خیابانی، زجرکشی، هتک حرمت و ... امری نیست که شهروند عادی و حتی معترض به اوضاع معیشتی بتواند مرتکب آن شود.

به گزارش مشرق، در فرخوان سه روزه سه شنبه ۲۴، چهارشنبه ۲۵ و پنجشنبه ۲۶ آبان آماری بالغ بر ۲۲ تن از نیروهای بسیجی، فراجا و شهروندان عادی به شهادت رسیدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اصفهان و ایذه شاهد عملیات تروریستی کور با سلاح گرم بودیم. میزان خشونت عریان در دو شهر کردنشین و ایذه خوزستان از سایر شهرها بالاتر بود.

در خوزستان علاوه بر کشتار یک کودک ۹ ساله و یک مادر ۴۵ ساله، شاهد جولان عناصر وهابی نیز در شهر بودیم که با جمله «رافضی را بکش» عقبه خود را مشخص کردند. البته استاندار خوزستان در گفت‌وگو با فارس اعلام کرد که تعدادی از عاملان عملیات تروریستی در ایذه، در حین فرار دستگیر شدند و در حال بازجویی هستند. شهر مجاور مرزی بوکان نیز روز پنجشنبه درگیر غارت مغازه‌ها و اموال عمومی شد.

آمار شهدا اعلامی، تاکنون به تفکیک ذیل است:

ایذه (خوزستان): ۷ تن بوکان (آذربایجان غربی): ۳ تن مشهد: ۳ تن اصفهان: ۳ تن سنندج (کردستان): ۲ تن سراوان (سیستان و بلوچستان): ۲ تن قروه (کردستان): ۱ تن شیراز (فارس): ۱ تن

جریان رسانه‌ای/سایبری تروریست‌ها ابتدا کشتار ایذه را به‌سان فتح الفتوح منتشر کردند. گمان‌شان این بود که فقط پلیس و بسیج در این حمله تروریستی به شهادت رسیدند. پس از مشخص شدن ابعاد جنایت، سیاست فرار به جلو را انتخاب کردند امّا اسکرین تُرَّهات و شادی آنان از عملیات تروریستی ایذه در فضای مجازی موجود است.

خوشحالی اولیه از جنایت تروریستی شب گذشته در ایذه

خوشحالی اولیه از جنایت تروریستی شب گذشته در ایذه

توئیت یکی از اکانت‌های اصلی ترویج تروریسم
قبل و بعد از روشن شدن ابعاد جنایت

چهارشنبه شب مشابه جنایت ایذه در اصفهان تکرار شد. دو راکب موتور سوار به سمت نیروی انتظامی تیراندازی کردند. در این عملیات تروریستی کور ۳ نفر به شهادت رسیدند و یک تن نیز مجروح شد.

پروژه‌ای که روز ۲۸ شهریور آغاز شد اکنون به تروریسم عریان بدل شده است. این فرآیند در ۳ بخش پیگیری شد:

فاز اول؛ اعتراضات با جمعیت نوجوان شروع شد. موازی با آغاز سال تحصیلی جدید، ملتهب کردن دانشگاه‌ها و مدارس در دستور کار قرار گرفت. بیش از ۱۵ میلیون دانش آموز در کشور در حال تحصیل هستند ولی نهایتاً تعدادی کلیپ با حضور چند ده دانش آموز عاید رسانه‌های لندنی - سعودی شد. بیش از ۳ میلیون دانشجو در حال تحصیل هستند ولی جمعیت هتاک، یک درصد دانشجویان را هم نتوانست با خود همراه کند.

لازم به ذکر است که نقطه شروع رکیک‌ترین الفاظ از دانشگاه‌های دولتی نظیر شریف و خواجه نصیر بود. دانشگاه‌هایی که دولت قریب به یک میلیارد برای هر فرد محصل آن هزینه می‌کند. لذا هتاکان مرفه، بدون وقفه، باید از دانشگاه دولتی اخراج شوند. این افراد برای تحصیل، باید هزینه قریب به یک میلیارد را پرداخت کنند.

هم‌زمان تصاویر متعدد از دختران جوان تحت عنوان «کشته شده توسط نظام» منتشر شد. مدرک؟ هیچ. صرفا تعدادی عکس‌نوشت به صورت سریالی توسط رسانه‌های لندنی منتشر و بدون هیچ ادله مدعی کشته شدن افراد توسط نیروهای امنیتی می‌شدند.

تاکنون فوت بیش از ۲۰ دختر و زن جوان از سوی رسانه‌های لندنی-سعودی به اسم نظام نوشته شده است: مرضیه دشمن زیاری، ندا بیات، نگین عبدالملکی، سارینا اسماعیل‌زاده، آیتک رضایی، اسرا پناهی، پردیس جاوید، هانا دوزدوزانی، سارینا ساعدی، مائده جوانفر، ناهید مصطفی‌پور، نسرین قادری، نسیم صدقی، پارمیس همنوا، آرنیکا قائم مقامی، پریسا بهمنی و نیکا شاکرمی از جمله این اسامی است.

نکته اینجاست: قطار دخترکشی معارضین در حال گردش در تمام نقاط ایران می‌باشد و هر یک از اسامی متعلق به یکی از اقوام ایران است! تعدادی از اسامی ادعایی نظیر ندا بیات و هانا دوزدوزانی اصلا وجود خارجی ندارند.

فاز دوم؛ طیف آموزش دیده جنگ شهری به تجمعات تزریق شد. تمرکز عمده این طیف مناطق مرزنشین بود. آشوبگران مناطق مرکزی کشور در پر کردن یک خیابان از جمعیت مردمی عاجز ماندند. بر همین اساس، لاجرم برای تسلط بر یک خیابان، دست به توحش عریان می‌زدند. نمونه‌های متعددی نیز به لطف فضای مجازی مستند شده است. از جمله:

زنده سوزی: تروریست‌های داخلی ۲۹ شهریور در مشهد و ۲۱ مهر در تهران دست به این جنایت بزرگ زدند.

جنایت زنده سوزی در مشهد

جنایت زنده سوزی در تهران

ماجرای زن بی‌حجابی که مانع زنده سوزی یک روحانی شد

شکنجه زجرکش کردن در خیابان: روح الله عجمیان در کرج از سوی قریب به ۲۰ نفر سنگسار می‌شود، روی زمین کشانده می‌شود، سر و صورت او لگدکوب و بر روی بدن ناتوان او تاخته می‌شود. امّا این پایان کار نبود. به سان اشقیاء استخوان‌های دنده او را می‌شکنند، بر روی سینه او می‌نشینند و چندین مرتبه قمه به بدن او وارد می‌کنند. روح الله تحت شکنجه به شهادت رسید.

بازگشت قاتلان به صحنه جنایت

آرمان علی وردی نمونه دیگر است. او در حال عبور از میان جمعیت در محله اکباتان بود. در همین حال قریب به ۳۰ نفر به جرم اینکه آرمان ریش دارد، او را دوره کردند و زیر مشت و لگد گرفتند. پس از مدتی مرحله دوم شکنجه آرمان در خیابان آغاز شد. با آجر به سر آرمان می‌زنند. با چاقو صورت او را پاره می‌کنند. سپس او به اندازه چندین بلوک روی زمین می‌کشند. سر او را به جدول زدند، با چاقو ران پای او را دریدند تا نتواند روی پا بایستد و حرکت کند. پشت کمر آرمان را پاره پاره کردند. یک قداره را نیز بر فرق سر او فرود آوردند!

این جمع ۳۰ نفره یک دادگاه تفتیش عقاید خیابانی به سبک قرون وسطی راه انداختند تا از آرمان یک جمله بگیرند: «به رهبر توهین کن!» امّا آرمان گفت رهبر نور چشم من است. آرمان تحت شکنجه به شهادت رسید.

شکنجه برای اعتراف گیری اجباری از آرمان

(هشدار: حاوی الفاظ رکیک)

نحوه شهادت از زبان قاتلین

هتک حرمت و برهنه کردن: این اقدام بیشتر در شهرهای مرزی رخ داد. در کردستان شماری از تروریست‌های تجزیه طلب کرد اقدام به هتک حرمت یک مامور فراجا کردند. به صورت جمعی به او حمله‌ور شدند و او را برهنه و سنگسار کردند. در اردیبهشت ۱۴۰۱ مشابه همین اقدام در مناطق کردی صورت پذیرفت. در جریان آشوب‌های دی ۱۳۹۶ نیز مشابه همین امر رخ داد. این نشان می‌دهد که شورشیان و تجزیه طلبان مناطق کردی، این هتاکی را یک پروتکل عملیاتی برای خود می‌دانند. شاید اگر نهادهای امنیتی ایران به طریق خشونت ارتش و نهادهای امنیتی ترکیه با تجزیه طلبان کرد و عاملان این هتاکی برخورد می‌شد، شاهد این دست هتاکی نبودیم. از انتشار همه فیلم‌های این هتاکی‌ها معذوریم.

فاز سوم: این مرحله ورود به فاز تروریسم گرم است. امری در اصفهان و خوزستان رخ داد. در واقع ورود به این مرحله نشان می‌دهد که پروژه «مردمی کردن آشوب‌ها» شکست خورده است. «ملحم ریا» کارشناس شبکه عربی المیادین گفت: نظر من آنچه [در خوزستان و اصفهان] رخ داد، آخرین مرحله از توطئه علیه ایران و همچنین خطرناک‌ترین مرحله است».

ملحم ریا توضیح داد: «بعد از آنکه این توطئه آغاز شد و مراحل متعددی از آن اجرایی شد و البته هیچ یک از این مراحل به نتیجه نرسید ... همه آنچه در این دو ماه رخ داد و با موضوع حجاب شروع شد و به اختلاف‌افکنی‌های قومیتی رسید و تا امروز [که به اقدام مسلحانه رسیده] همه این مراحل به بن بست رسید. الان خطرناک‌ترین مرحله آغاز شده. چرا خطرناک‌تر؟ چون در این مرحله از گروه‌های تروریستی و تکفیری به عنوان اهرم فشار علیه ایران دارد استفاده می‌شود. بعد از حادثه شیراز، دیشب حادثه خوزستان در ایذه و بعدش در اصفهان. طرح هم این است، شلیک به مردم و نیروهای امنیتی و حتی به کودکان به طرزی وحشیانه. هدف اصلی این اقدامات، ایجاد هرج‌ومرج سراسری در کل ایران است. ».

«مهدی محمدی» کارشناس امور راهبردی نوشت: تروریسم یک برنامه اعلام شده است. پنهان کاری وجود ندارد. هم قبل از عملیات و هم حین آن، [نظیر ماجرای ایذه] اکانت های مرجع آشوب، تروریسم را ترویج، تحسین و تقدیس می کنند.وقاحت همزاد تروریسم است. اما در ذهن جامعه ای که تماشاچی است، این حمایت صریح، ماهیت مروجان آشوب را هم تعیین تکلیف خواهد کرد. مشت آهنین بر سر تروریسم وارد خواهد شد اما با سه مکمل: ۱- شنیدن و پاسخ دادن به اعتراضات مشروع ۲-تولید تصویر و روایت از اینکه چگونه دشمن در پی ویرانی ایران است و ۳- پاسخ دهی همزمان به طرف خارجی بانی تروریسم.

پروژه‌ آشوب از روز ۲۸ شهریور آغاز و کمتر از ۲ ماه به تروریسم عریان بدل شد. جنایاتی نظیر زنده سوزی، بریدن گلو، شکنجه خیابانی، زجرکشی، هتک حرمت و ... امری نیست که شهروند عادی و حتی معترض به اوضاع معیشتی بتواند مرتکب آن شود. از طرفی قصورهایی نیز از سوی نیروهای مقابله با آشوب انجام شده که دستور ویژه برای پیگیری داده شده است.

در همین احوال، سردمداران یکی از ۲ قطب سیاسی درون نظام، برخی سلبریتی‌های بعضاً وابسته به جریانات خاص و رسانه‌های لندنی - سعودی نسبت به «بریدن گلوی دو شهروند در آمل و مشهد»، «هتک حرمت و برهنه کردن یک مامور در کردستان و یک شهروند در ایذه»، «زنده سوزی در تهران و مشهد، شکنجه خیابانی و زجرکشی در تهران و کرج» و حتی عملیات تروریستی خونخوارترین گروه تروریستی قرن ۲۱ (داعش) در حرم شاهچراغ سکوت کردند و از همه بالاتر، برخی از اعمال تروریستی نظیر حرم شاهچراغ و فوت دلخراش کیان ۱۰ ساله ایذه‌ای را به نظام نسبت دادند.

برخی نیز در مقابل احکام قوه قضائیه زبان باز کردند و گفتند که جواب اعتراض اعدام نیست. این یعنی با نقاب اعتراض، جنایت و توحش کنیم ولی قاتل و جانی را مجازات و اعدام نکنید! درصورتی که صحنه روشن است و برای فهم حقیقت یک واقعه، فقط نیاز به دو مولفه است: «گوگل» و «سِرچ چند کلمه برای دیدن همه منابع خبری». همین!

منبع: فارس

منبع: مشرق

کلیدواژه: قیمت بسیج فراجا اصفهان ایذه تروریسم جنگ شهری شکنجه اغتشاشات اغتشاشات در ایران اعدام حمله تروریستی به شاهچراغ حمله تروریستی به حرم حضرت شاهچراغ ع خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت عملیات تروریستی رسانه های لندنی شهادت رسید هتک حرمت زنده سوزی آغاز شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۲۸۲۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مجازات اعدام چقدر بازدارندگی دارد؟

در سال ۱۹۸۹ کلاد جونز به جرم قتل آلن هیلزنداگر بازداشت شد، در حین ارتکاب جرم هیچ شاهد عینی وجود نداشت و تنها دو نفر که خودرویی را در آن‌سوی خیابان تعمیر می‌کردند به‌عنوان شاهد شناخته شدند. این دو نفر نیز از آنجایی که فاصله زیادی با محل جرم داشتند نمی‌توانستند چهره قاتل را تشخیص دهند. اما به‌رغم تمامی این موارد کلاد جونز توسط پلیس دستگیر شد و مهم‌ترین مدرک پلیس از حضور وی در صحنه جرم، تار مویی بود که از او در محل پیدا شد. مهم‌ترین مدرک پلیس، همان تار موی جونز بود که در صحنه جرم پیدا شده بود. در نهایت همان تار موی ساده کار دست جونز داد و در سال ۲۰۰۰ کلاد جونز اعدام شد. با چالش‌های فراوان و در نهایت در سال ۲۰۱۰ آزمایش دی. ان.‌ای روی تار مویی که به کلاد جونز نسبت داده شده بود انجام شد و مشخص گردید این تار مو مربوط به کلاد جونز نیست و او بی‌گناه اعدام شده بود.

تاریخ علم حقوق پر است از مثال‌های آدم‌هایی که بی‌گناه اعدام شده‌اند و چندین سال بعد بی‌گناهی آنها مشخص شده است. اما چه سود که پس از اعدام آب رفته به جوی باز نمی‌گردد و اعدام شاید تنها مجازاتی است که دیگر هیچ راه برگشتی باقی نمی‌گذارد، زیرا که حق حیات را از فرد می‌گیرد.

در دهه‌های گذشته و به دلایل گوناگون استفاده از مجازات یا کیفر اعدام در بسیاری از کشور‌ها یا ممنوع شده یا تا حد بسیار زیادی کاهش یافته است. اما در برخی کشور‌ها نیز اینگونه نیست. به طور کلی هدف از مجازات‌ها کاهش میزان جرم و جنایت است، اما حداقل در ایران پژوهش‌ها حاکی از این هستند که اعدام نقش بازدارندگی در ابتلا به جرم و جنایت نداشته است. خبرگزاری فارس در گزارشی اعلام کرده بود؛ پژوهش‌های انجام شده در این حوزه نشان می‌دهد که کیفر اعدام و ترس از آن برای ایجاد ارعاب و واهمه در نهاد اشخاصی که مصمم به ارتکاب این جرائم هستند، موثر واقع نشده است. در این پژوهش‌ها تاثیر کیفر اعدام در بازداری از جرائم جنسی مستوجب اعدام، قتل عمد و مواد مخدر مورد بررسی قرار گرفته بود. مواجهه با جرم از طریق دستگیری و مجازات از طریق سلب حیات (اعدام) مبارزه با معلول است و چاره قطعی کنترل رفتار‌های مجرمانه نیست. اما اینکه چرا همچنان بر حکم اعدام تاکید ورزیده می‌شود محل بحث و پیگیری است.

کاهش میزان مجازات اعدام در برخی کشور‌ها که این اتفاق برای آنها افتاده است پس از سال‌ها فعالیت و به دلایل متعددی اتفاق افتاده است که برخی از این دلایل بر شرح زیر هستند:

اعدام بالاترین حد نفی حقوق بشر است

قوانین بین‌المللی که توسط سازمان جهانی حقوق بشر (UDHR) در سال ۱۹۴۸ تبیین شده است مشخصا اجازه گرفتن حیات دیگری را می‌گیرد و اعلام می‌کند اعدام در هر موردی حقوق اولیه بشر را نقض می‌کند. مساله این است که کسانی که به دیگران صدمه وارد می‌کنند، اغلب خود قربانی خشونت دیگران بوده‌اند. ضربه ناخوشایند حاصل از خشونت، پیامد زیادی بر کسانی دارد که از آن رنج برده‌اند و ممکن است موجب متجاوز شدن خود آنها شود. این وضعیت ممکن است با مشکلات اجتماعی رایج مثل نابرابری و تبعیض، فقر، ناکارآمدی نهادی، اعتیاد و سوء مصرف، غفلت، بیماری روانی، یا ناتوانی ذهنی تشدید شود و چرخه‌ای از جرائم خشونت‌آمیز ایجاد کند که احتمالاً می‌شد از آن پیش‌گیری کرد تا هرگز رخ ندهد.

اعدام، بازدارنده جرم است؟

افراد طرفدار مجازات اعدام اغلب می‌گویند که این کار یک عامل بازدارنده مفید برای شنیع‌ترین جنایات در جامعه است. اما همانطور که شواهد بین‌المللی نیز نشان می‌دهند، مجازات اعدام نقش بازدارندگی ندارد. گزارشی در سال ۲۰۱۲ توسط محققان در شورای ملی تحقیقات آکادمی‌های آمریکا نشان داد که ایالت‌هایی از ایالات متحده آمریکا که از مجازات اعدام استفاده می‌کنند نرخ قتل مشابهی با ایالت‌هایی دارند که از این مجازات استفاده نمی‌کنند.

احتمال تبدیل اعدام به ابزاری سیاسی؟

تجربه تاریخی در کشور‌های مختلف نشان می‌دهد اگر مقامات قضایی فرد مجرم را به شکل یک تهدید برای نظام سیاسی آن کشور ببینند، احتمال خیلی بیشتری وجود دارد که به اعدام محکوم شود. درواقع، در برخی کشور‌های دنیا، از صدور احکام اعدام برای فعالان مخالف نظام سیاسی آن کشور بسیار استفاده می‌شود.

در صدور احکام اعدام تبعیض نژادی بسیار تاثیر‎گذار است

بر اساس پژوهشی در ایالات متحده، شواهد گسترده‌ای از تعصب نژادی در مورد مجازات اعدام وجود دارد. اگر فردی عضو یک گروه اقلیتی باشد احتمال خیلی بیشتری برای محکوم شدن او به اعدام وجود دارد. به عنوان مثال یک مطالعه در سال ۲۰۰۷ در کانِکیکات (Connecticut) نشان داد که متهمان آمریکایی-آفریقایی تبار سه برابر بیشتر از متهمان سفیدپوست مجازات اعدام شامل حال‌شان می‌شود.

ماجرای مجازات اعدام در چین و عربستان

معمولا کشور‌هایی که بیشترین افراد را اعدام می‌کنند اغلب همان کشور‌هایی هستند که نگرانی جدی در مورد عادلانه بودن سیستم قضایی آنها وجود دارد. مثلا چین که جز اعدام‌کننده‌ترین کشور‌ها به حساب می‌آید صدور احکام اعدام در آن به دور از شفافیت است و استفاده از مجازات اعدام در این کشور به عنوان یک راز دولتی تلقی می‌شود. حتی نمی‌توان با اطمینان در مورد تعداد افرادی که سالیانه در این کشور اعدام می‌شوند نظر داد. یا در عربستان احکام اعدام گاهی بر اساس اعترافات زندانیان که تحت شکنجه به دست می‌آید صادر می‌شوند.

پس از سالیان طولانی و با بررسی آسیب‌ها و پیامدها، مجازات اعدام در دنیا رو به کاهش است هر چند برخی کشور‌ها همچنان از آن بسیار استفاده می‌شود و هر جامعه‌ای نیاز دارد در این باره به پژوهش و بررسی اثرات، پیامد‌های این پدیده و حقوق انسانی افراد بپردازد.

منبع: فارس

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی